Warto zapoznać się z ustandaryzowanymi logotypami potwierdzającymi spełnienie wybranych norm. Uczulam także na to, że każdy wydany certyfikat posiada swój unikalny numer, który jest przypisany tylko do jego producenta. Przed zakupem pelletu należy sprawdzić, czy numer umieszczony na logo certyfikacji jest zgodny z numerem nadanym producentowi danego pelletu workowanego. Jako producent kotłów i palników pelletowych obsługujemy zgłoszenia serwisowe związane z awarią palnika. W kotłowni okazuje się, że przyczyną jest nieodpowiedniej jakości tani pellet niecertyfikowany. Głównym powodem zakupu takiego pelletu jest chęć zaoszczędzenia pieniędzy na ogrzewanie. Jednakże jest to oszczędność pozorna, ponieważ spalanie niecertyfikowanego pelletu przyspiesza wielokrotnie zużycie urządzenia i zwiększa jego awaryjność. W kotłowniach klientów spotykaliśmy się także z workami pelletu opatrzonymi nadrukami przypominającymi oficjalne logotypy certyfikacji ENplus czy DINplus lub zamieszczoną informacją, że pellet spełnia warunki certyfikacji (nie jest to jednoznaczne z posiadaniem certyfikatu). Informacje te nie wiążą się z odpowiednią jakością, a klient kupujący tego typu paliwo często jest przekonany, że dokonał dobrej inwestycji.
Artykuł został opublikowany w Magazynie Biomasa nr 02/2017

Na polskim rynku obok pelletu z certyfikatem DINplus i/lub ENplus A1 istnieje wiele innych pelletów pozbawionych atestów bądź z certyfikacją niższej klasy. Certyfikacja ENplus jest odpowiedzią na normę ISO 17225-2. Poniżej logotypu EN Plus zawsze znajduje się także numer normy krajowej, wg. której certyfikat jest nadawany. Kupując pellet znakowany tym certyfikatem, użytkownik ma pewność, że jakość paliwa odpowiada normom panującym nie tylko w kraju, ale w całej UE. Klasa A1 zapewnia najwyższą wytrzymałość mechaniczną pelletu oraz to, że jest on wykonany z czystego drewna, które nie było w żaden sposób traktowane chemicznie. Pellet ENplus A1 spełnia ograniczenia zawartości popiołu poniżej 0,7 proc., a także wyśrubowane wymogi związane z zawartością siarki, azotu, chloru i innych pierwiastków. Certyfikat DINplus zapewnia standard pelletu odpowiedni dla niemieckiej normy DIN 51731 oraz austriackiej ÖNORM M 7135. Pellet z atestem DINplus charakteryzuje się wartością opałową powyżej 18 MJ/kg, wilgotnością mniejszą niż 10 proc. oraz bardzo niską zawartością popiołu (do 0,5 proc.).

Kupiłem do testów niecertyfikowany, dość tani pellet. Narastający w palniku tzw. nagar zablokował możliwość rozpalenia pelletu przez żarnik, odcinając dopływ powietrza potrzebnego do procesu spalania paliwa. Jak mi potem wyjaśniono, w pozostałościach ze spalania pelletu znalazły się także fazy o wysokiej zawartości siarki i chloru, a także takie, które wykazały wysoką zawartość metali ciężkich. Zanieczyszczenia tego typu wpływają na szybszą eksploatację podzespołów kotła, przyspieszając ich korozję. Nie było się nad czym zastanawiać, kupiłem pellet z certyfikatem DINplus oraz ENplus A1. Oczyściłem w ten sposób dokładnie palnik oraz inne podzespoły kotła, unikając tym samym uszkodzenia np. żarnika. Równocześnie wszystkie problemy związane z wygasaniem kotła przestały się pojawiać!